![]() |
||||||||||||
Stichting WarmtegroepStichting Warmtegroep is een groep die tot doel heeft een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van een alternatieve energietechniek, zowel theoretisch-natuurkundig (wat vooral de afgelopen jaren werd nagestreefd), als praktisch/technisch (wat de komende jaren zal worden nagestreefd).
Munin Nederlander hield twee voordrachten op twee van de jaarlijkse NET-congressen te Rotterdam, georganiseerd door de Stichting Cosmische Energie, en twee voordrachten in de Verenigde Staten van Amerika, in 1987 en in 1990, op het eerste en derde "International Keely Symposium".
Voor een meer esoterisch georiënteerd gehoor hield Munin Nederlander twee voordrachten in Schiedam, ten huize van de "Stichting Mikaal", in 1991 en 1992. Twee leden van de stichting bezochten ook het congres te Hamburg van de "Deutsche Verein für Schwerkraft-Feldenergie" in 1985, waar een tiental "elektro converters" tentoongesteld werd, onder andere van Professor Tewari uit India. In 1989 bezocht ondergetekende het eerste SAFE Congres te Einsiedeln, Zwitserland (SAFE: Schweizerische Arbeitsgemeinschaft für Freie Energie). De Warmtegroep laat de ontwikkeling van een "vrije energietechnologie" op basis van elektromagnetisme en elektrostatica echter graag over aan de vele op dit terrein zeer kundige onderzoekers en uitvinders, zoals P. Baumann, Dr. Nieper, Prof. Marinov, Prof. Laithwaite, Dr. Tewari en andere, nieuwe electrotechnici.
De leden van de Warmtegroep zoeken in de eerste plaats een "vrije energietechnologie" te ontwikkelen op basis van een uitbreiding van de Natuurkunde in de richting van de ether, en op basis van bestudering en harmonisering van bepaalde door de natuur en de kosmos aangereikte ritmeprocessen. Een dergelijke natuurkunde moet zich baseren op de geesteswetenschap. Deze wetenschap erkent de ether als natuurkundig fenomeen. Vooral de informatie van Rudolf Steiner hierover vormt een uitgangspunt voor de Warmtegroep. In het centrum van Steiners uitspraken over de (toekomstige) ethertechniek staan de zogenaamde "Strader apparaten".
Het onderhavige werk van Munin Nederlander is geheel hiermee in overeenstemming. De auteur werpt licht op een van de "Strader-apparaten" door dat apparaat te duiden als de inverse van Rudolf Steiners zogeheten Zevende Zegelbeeld. In het nog te verschijnen volgende deel, behandelt Nederlander de overige drie "Strader-apparaten" op soortgelijke wijze. Met één en ander blijken deelstudies annex uit onder meer de mathematiek, de Griekse Gematria en de kalenderkunde. Wim Leys Den Haag, 24 augustus 1992. (Deel van het voorwoord uit de publicatie Sheleg) |
||||||||||||